πολυκανής

-ές, Α

(ποιητ. τ.)

1. αυτός που σκοτώνει, που σφάζει πολλούς

2. φρ. «θυσίαι πολυκανεῖς» — θυσίες, κατά τις οποίες σφάζονται πολλά ζώα («θυσίαι πολυκανεῖς βοτῶν ποιονόμων», Αισχύλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + -κανής (< καίνω «σκοτώνω»), πρβλ. δορι-κανής].